dilluns, 16 de juny del 2008

ego al cuadrado + vanidad



un egoïsme

Me sigo sorprendiendo,
como niño chico.
pero lo comprendo
como madre chica.

a veces intento ser como hay que ser.
(o de como intento esconder mi ego
con malos resultados)
un día me pongo en tu pellejo,
al día siguiente en el tuyo,
al cabo de la semana
estais todos muy contentos
pero yo
me he probado tantos pellejos
que ya no sé donde está el mío.
es entonces cuando al ver el vuestro
me repele como imán


pero todos comprendemos todo
cuando es imposible hacerlo.
pero yo sigo poniéndome en tu pellejo
a través de lo que veo desde el mío



une vanité
reside en cualquier zapato
envanécete y deja un bonito cadáver
drogadictos de emociones
en pro a uno

vanité

yo soy el mejor
el resto del mundo
es una mierda

vanité

multiplié par

egoïsme

resulta

un miroir.


muñequitos de trapo

sois los mejores
el resto del mundo
es una mierda
encargaros de que todos lo sepan

2 comentaris:

adlibitum ha dit...

He estat tafanejant per aquí i m'he enamorat molt profunda i seriosament del primer post del 2008 (traduir senyals i signes).
I amb això de "Pero eso que salida tiene?" no m'he pogut estar d'assentir davant de l'ordinador...
Encara que en el meu cas la gent em deia "ahh, però tu què faràs periodisme d'aquest del cor"... Potser per haver de donar tantes explicacions m'he acabat canviant de carrera i tot!
Bueno, des d'avui tens una curiosa atrevida més,
un petó

Ars Magna ha dit...

Poser sigui en petit comité on només pugui trobar-se el nostre llac blau pero no per deserció ni per falta d'orientació. Potser es tan sencill com que als dos ens agrada nedar i guardar la roba..